Plezier en passie bij de lagere senioren van asv Dronten

Beeld van een wedstrijd van een lager elftal van asv Dronten.

Beeld van een wedstrijd van een lager elftal van asv Dronten. Foto: Peter Renkema

Voetbalvereniging asv Dronten viert op zaterdag 25 juni het zestigjarig bestaan. In aanloop naar dit jubileum publiceert FlevoPost een serie verhalen over de oudste vereniging van de gemeente. Deze vierde aflevering gaat over voetballen bij de lagere seniorenteams.

In de kerkzaal van het barakkenkamp van de polderpioniers aan De Morinel in Dronten vindt maandag 21 mei 1962 de oprichtingsvergadering van de Algemene Sportvereniging Dronten (ASVD) plaats. Op 25 juni wordt de club bij Koninklijk Besluit officieel erkend als voetbalvereniging. Bijna zestig jaar later kan de conclusie getrokken worden dat spelers in lagere teams echte liefhebbers zijn.

Fanatisme tot op het bot

Sportbeoefening in de kelder van het amateurvoetbal: vriendenteams, fanatisme tot op het bot, strijden om elke meter gras, traditioneel gemopper, een nooit aflatende inzet, vechten voor elk punt, altijd gastspelers nodig om de spelerstekorten aan te vullen en nooit opgeven.

Het zijn allemaal kenmerken van het recreatieve voetbal van de echte liefhebbers. En als de strijd gestreden is, worden alle begane fouten en tijdens de wedstrijd ontloken vijandelijkheden met een kwinkslag en een drankje vrolijk gladgestreken gedurende de fameuze derde helft, die traditioneel altijd langer duurt dan de eerste twee helften bij elkaar.

Verslag uit het clubblad

Ter illustratie een verslag uit het clubblad van februari 1999 van de wedstrijd asv Dronten 4-Berkum 5 uit het seizoen 1998-1999: ‘Het was een druilerige, kille zaterdagmiddag. We bestelden nog een pilsje, een warme chocolademelk, een Cola Light, een koffie en een Snickers. Het hoogtepunt van de wedstrijd werd aangehaald door Choco Stef. Het was inderdaad een mooie kopbal die met een vriendelijk plofje tegen het zachtjes trillende doelnet belandde.’

‘We stonden voor de wedstrijd begon op slechts twee punten van de derde plaats. Een zeer goede subtopper word je dan genoemd. Maar liefst vijf gastspelers waren bereid gevonden met ons mee te spelen. Wim, die vier jaar niet gevoetbald had (het zware veld sloopte zijn conditie); Menno, onze zeer gewaardeerde oude bekende (hij drinkt nog steeds koffie); Evert, bekend van zijn superuithoudingsvermogen (een gekneusde rib weerhield hem niet van een tomeloze inzet); Han, altijd strijdend (mag volgende keer zo weer meedoen); Jan, Gouwe Ouwe Jan (heerser op het middenveld, meer dan gemiddeld zijn lichaam gebruikend). Dezelfde bestelling nog maar eens.’

Mooie droom

Slechts een enkeling had in een mooie droom gedroomd dat we drie punten zouden pakken van koploper Berkum 5. Het verlies kwam niet zo hard aan. Daar was vooraf rekening mee gehouden. Het veld was goed. Oké, wel een beetje zwaar. Maar daar had Berkum net zoveel last van. De scheidsrechter (Harry, nogmaals bedankt voor de leiding) was uitstekend. De vaste mopperaars mopperden. De tegenstander was beter. We hadden over tegenstand in het veld absoluut niets te klagen. We verloren de wedstrijd met 1-7. Stef scoorde een schitterende goal, de douches waren heerlijk, vijf gastspelers, lekker nagetafeld en zaterdag spelen we weer een thuiswedstrijd. Mooi, toch? Wie haalt het volgende rondje?’